Tekst: Daan Bartels
Muziek: Rolf Kramer

Omdat ik niet beter wist, heb ik iedereen gevraagd
Naar de waarheid, naar de liefde, naar de zin van ons bestaan
Ik leerde vreemde talen om maar iets te achterhalen
Tevergeefs ben ik verweesd de wereld rondgegaan

Tegen beter weten in, heb ik overal gezocht
Naar de waarheid, ware liefde en de zin van ons bestaan
’k Verdiepte mij in zaken om het mooiste waar te maken
Maar elke keer bleef ik weer met lege handen staan

Tot ik iets hoorde
Of ik voelde ’t misschien
Vanuit een innerlijke bron
Stroomden woorden
De woorden waar het mij allemaal om begon

Ik hoef er alleen maar te zijn
Er alleen maar te zijn
Alleen maar te zijn
Ik hoef er alleen maar te zijn

’t Klonk te mooi om waar te zijn, voor een man die altijd zoekt
Naar de waarheid, ware liefde en de zin van zijn bestaan
Het was niet te geloven, ging mijn verstand te boven
En onbewust bleef ik dus maar leven in de waan

Maar toch ik hoorde
Of ik voelde ’t misschien
Vanuit een innerlijke bron
Stroomden woorden
De woorden waar het mij allemaal om begon

Ik hoef er alleen maar te zijn
Er alleen maar te zijn
Alleen maar te zijn
Ik hoef er alleen maar te zijn

Toch nog eerder dan verwacht, ja, ik ben er door verrast
Door de waarheid van dit leven en de zin van mijn bestaan

Ik hoef er alleen maar te zijn
Er alleen maar te zijn
Alleen maar te zijn
Ik hoef er alleen maar te zijn

Hier