Annie M.G. Schmidtprijs 2003
SPINVIS EN LENETTE VAN DONGEN DELEN DE EER
‘Annie is de moeder van het Nederlandstalige lied’
Door Daan Bartels
Beeldje Annie M.G. Schmidt, gemaakt door Frank Rosen, gefotografeerd door Jaap Reedijk
Lenette van Dongen woont samen met kleinkunsthistoricus Jacques Klöters, waardoor haar vragen en twijfels over nieuwe theaterprogramma’s ook bij hem terechtkomen. In het voorbereidingsproces van de voorstelling Vedette miste Lenette nog iets. Jacques gaf haar de cd van Spinvis.
Voor Ik Vergeet
Tekst: Spinvis
Muziek: Spinvis
Uitvoerenden: Lenette van Dongen en Spinvis
“Als ik iemand vraag een lied voor mij te schrijven naar aanleiding van een bepaald gevoel,” begint Lenette, “dan gaat al een deel daarvan verloren door hoe ik de opdracht verwoord. Daarna geeft de schrijver er zijn kleur aan en daar doet de componist nog een schepje bovenop. Een liedje is daarmee nooit helemaal wat het zou moeten zijn. In een bestaand lied precies dat herkennen wat je onder woorden wilt brengen, is dus een geschenk. En dat is exact wat ik had met Voor ik vergeet van Spinvis (Erik de Jong). Dat het vervolgens bekroond is met ‘de Annie’ is natuurlijk te gek. Maar eerlijk is eerlijk: negentig procent van de eer komt toe aan Erik. Tien procent is voor mijn uitvoering en de manier waarop Martijn Breebaart het arrangeerde.”
Erik de Jong herinnert zich het schrijven van het lied, dat een plaatsje kreeg op zijn eerste album: “Ik verbaasde mij erover dat wij sommige belangrijke gebeurtenissen vergeten en andere triviale scènes uit ons leven juist goed onthouden. Ik had er lol in een opsomming te maken van allerlei van dat soort herinneringen, met daarbij het idee dat die op een dag natuurlijk óók vervagen. Mijn eerste aanzet had geen clou, het schuurde niet, tot me opeens te binnen schoot dat ik op een dag ook mijn vriendin zou vergeten. Toen heb ik het lied afgemaakt. Lenettes uitvoering hoorde ik voor het eerst in het theater. Ik was benieuwd naar haar interpretatie. Op papier houdt een lied altijd dezelfde waarde, maar iemands uitvoering met een nadruk op bepaalde woorden, of een pauze of ingebouwde twijfel, laat zo’n lied volkomen anders klinken. Ik vind de versie van Lenette en Martijn heel eigen en prachtig mooi!”
Popmuziek tegenover kleinkunst
“Hoe muziek ook in genres wordt verdeeld, Annie M.G. Schmidt is natuurlijk wel de moeder van het Nederlandstalige lied”, zegt Erik. “Zij had esprit en die vrolijke grappigheid in haar teksten. Maar popmuziek is geen kleinkunst. In de pop gaat het vooral over geluid en niet zozeer om de tekst. Het hoeft eigenlijk alleen maar ‘tralala’ te zijn, een beat te hebben of funky te zijn. Natuurlijk ben ik wel erg trots op de prijs. ‘Annie’ staat in mijn souterrain, naast de Popprijs.”
Lenette: “Bij de uitreiking zag ik George Groot verlekkerd naar het beeldje van Annie kijken. Hij heeft haar erg goed gekend en daarom heb ik gezegd dat mijn prijs bij hem thuis mag staan. Via Jacques heb ik Annie een paar keer ontmoet. Als mens vond ik haar een monument. Zo van dat is leuk oud worden: onverzettelijk dwars blijven en geen sentimenteel gedonder! En natuurlijk heeft ze wereldnummers geschreven. Maar de taal is zo veranderd in de afgelopen jaren en burgers en kinderen hoeven niet meer opgestookt te worden. Ik ben erg benieuwd hoe ze anno nu zou schrijven.”
