Annie M.G. Schmidtprijs 2009
SAMEN STERK IN NACHTELIJKE KARAVAAN
‘Een aria voor de paria’s’
Door Daan Bartels
Beeldje Annie M.G. Schmidt, gemaakt door Frank Rosen, gefotografeerd door Jaap Reedijk
Wanneer eenlingen hun krachten bundelen, dan ontstaat er iets! Componist Martijn Breebaart, schrijver Arthur Japin en cabaretière Sara Kroos wonnen met z’n drietjes de Annie M.G. Schmidtprijs 2009.
Nachtkaravaan
Tekst: Arthur Japin
Muziek: Martijn Breebaart
Uitvoering: Sara Kroos
“De Annie M.G. Schmidtprijs is echt een prijs voor een liedje. Dat vind ik er mooi aan. Niet zozeer de artiest wordt bekroond, maar het materiaal. En daarmee dus ook de tekstschrijver en componist”, vertelt Martijn Breebaart trots. Hij schreef de muziek van het lied Nachtkaravaan, waarbij Arthur Japin op verzoek van Sara Kroos een tekst maakte. Sara zong het in haar voorstelling Boheems, waarmee zij een kleurrijke ode bracht aan de volheid van het leven.
Martijn Breebaart: “Lange tijd was het niet meer dan een leuk wijsje dat in mijn computer stond. Tot het moment dat mijn zoontje de melodie neuriede. Dat nummer heeft dus wat, dacht ik toen. Ik werkte het uit en zette er niet meer woorden op dan ‘pom pom pom’. Die versie is vervolgens naar Arthur Japin gegaan.”
Sara Kroos: “Ik ontmoette Arthur bij de opnames van een televisieprogramma en het jammere was dat het niet helemaal boterde tussen ons. Naderhand hebben we daarover gemaild met elkaar. Al snel bleek dat we ons beiden een buitenstaander hadden gevoeld, waardoor hij heel introvert reageerde en ik juist heel extrovert. We zijn goed bevriend geraakt en in de voorbereidingstijd van Boheems heb ik Arthur gevraagd of hij een tekst wilde maken over de samenkomst van ‘outsiders’. Arthur kreeg de ‘pom pom pom-versie’ van Martijn en ik gaf hem een aantal steekwoorden. Naar mijn idee moest het een feeëriek lied worden.”
“Zowel Sara als ik,” vertelt Arthur Japin, “kennen het gevoel een eenling te zijn. Ook veel figuren in mijn boeken moeten trouwens hun plaats in de maatschappij bevechten. Het idee van de kleurrijke optocht kwam van Sara. Daarin heb ik veel wonderlijke individuen bij elkaar gebracht. Als een grote, sterke groep trekken ze die ene nacht samen op.”
De prijs
“Mijn meeste prijzen liggen wat oneerbiedig opgestapeld in de opslag, maar het beeldje van Annie heeft een prominente plek in mijn werkkamer”, vertelt Sara enthousiast. “Het grootste effect van de prijs? Toch wel dat mijn ouders me serieus gingen nemen. Ze zagen me op het Journaal en hadden het ineens door: dit is geen hobby meer!”
Arthur herinnert zich de prijsuitreiking als een gezellig weerzien met oude bekenden: “Voordat ik schrijver werd, wilde ik eigenlijk het toneel op. Ik kreeg les aan de Kleinkunstacademie van mensen als Willem Wilmink en George Groot. Veel mensen uit die tijd zag ik bij de uitreiking terug. Het leven kent maar weinig losse eindjes, zo blijkt.” Tegenwoordig schrijft Arthur Japin liedteksten ter afwisseling van zijn andere schrijfwerk.
Aria’s voor de paria’s
Sara: “Ik ben niet groot geworden met Ibbeltje, Minoes en Pluk. Ik ben veel later ingehaakt en heb toen vooral Annies werk voor volwassenen leren kennen. De musical Foxtrot bijvoorbeeld, die vind ik fantastisch. En Sorry dat ik besta is misschien wel haar beste lied. Zo waar ook. Er zijn nog steeds weinig aria’s voor de paria’s, toch? Annie M.G. Schmidt slaat met haar teksten de spijker op de kop.”