De Wereld Beweegt
De Wereld Beweegt

De Wereld Beweegt

Annie M.G. Schmidtprijs 2007

HET LIED MET DE GROTE STATEMENTS

‘Een beetje à la Tom Waits, wat bluesachtig’

Door Daan Bartels
Beeldje Annie M.G. Schmidt, gemaakt door Frank Rosen, gefotografeerd door Jaap Reedijk

Bijna had ze de handdoek in de ring gegooid. Het vel papier met daarop de tekst van De wereld beweegt hing met plakband aan de muur. Ze zwoegde een hele dag op een eerste muzikale versie en was niet tevreden…

Wende Snijders graaft in haar geheugen en vertelt: “De NCRV had mij gevraagd een geëngageerd lied te schrijven binnen het thema Maak het verschil. Ik vond het moeilijk om iets te verzinnen en kwam niet veel verder, dan dat ik alleen maar als een soort mantra ‘de wereld beweegt’ opschreef. Dat moet het dus zijn, besloot ik toen en zocht er voorbeelden bij.”

Zóó slecht!
“Toen de tekst klaar was, heb ik er een hele dag mee achter mijn keyboard gezeten. En ja, er kwam een eerste versie, maar die was zóó slecht! Ik had al zin om de handdoek in de ring te gooien. In die tijd luisterde ik erg veel naar Tom Waits en dat bracht me op het idee het nog één keer te proberen. Een beetje à la Waits dus, wat bluesachtig. Uiteindelijk heb ik de muziek in tien minuten geschreven.”

Voor de NCRV voert Wende het lied uit met het Metropole Orkest en in een bigbandarrangement van Sebastiaan Koolhoven. Zo verschijnt het ook op haar tweede album La fille noyee. Hierna bereidt Wende zich met haar muzikanten voor op een nieuw theaterprogramma. De wereld beweegt staat aanvankelijk niet op haar lijstje.

Wende: “Ik kreeg een beetje moeite met het nummer. Kijk, met het orkest kun je lawaai maken. Dan wordt die toch wat pompeuze tekst tenminste gedragen door de muziek. Maar met z’n viertjes? Ik wist niet of we het konden waarmaken. En dan al die grote statements… Neem bijvoorbeeld de zinnen over ‘de helpende hand’. Ik moet oppassen die niet als een Moeder Teresa te zingen en mezelf zo buiten het menselijke te plaatsen. Als ik niet voldoende nuanceer, is het niet om aan te horen van lelijkheid of correctheid.”

De ultieme bevestiging
Op aanraden van regisseur Ruut Weissman komt De wereld beweegt toch in het programma en na zo’n tachtig voorstellingen krijgt Wende zelfs te horen dat het is verkozen tot het beste theaterlied van 2007. Wende: “Helemaal te gek natuurlijk! Al is het niet zo dat je daarna voor de rest van je leven in een hangmat kunt gaan liggen. Integendeel, het gaf me de moed om meer zelf te gaan schrijven. Mijn cd Number 9 is daar de uitkomst van.”

Oeverloos Annie M.G. Schmidt
“Op de Kleinkunstacademie hebben we oeverloos Schmidt en Bannink gezongen. Voor mij was Het is over een ‘aha-erlebnis’. Dit is wat ik wil! In het derde jaar liep ik stage bij de musical Foxtrot. Ik was ‘swing’ en wachtte vier maanden in de kleedkamer, tot iemand van het ensemble zou omvallen. De laatste vijf maanden van de tour mocht ik het toneel op. En dan die prijs… Ik sta gewoon in een lijstje met namen waar je U tegen zegt. Heel bizar! Het beeldje van Annie staat op mijn bureau. Soms lijkt het alsof ze kijkt naar wat ik schrijf.” Wende lacht: “Is het zo goed, Annie?”