Annie M.G. Schmidtprijs 2008
EEN KRITISCHE TEKST OP BOERDERIJAKKOORDEN
‘Ook dit keer ging het maar weer over één ding’
Door Daan Bartels
Beeldje Annie M.G. Schmidt, gemaakt door Frank Rosen, gefotografeerd door Jaap Reedijk
Pure ergernis gaat schuil achter het lied waarmee Dorine Wiersma de felbegeerde Annie M.G. Schmidtprijs voor het jaar 2008 in de wacht sleepte. Aan de eettafel in het huis van haar ouders, vertelt ze over de ontstaansgeschiedenis van Stoute Heleen.
Stoute Heleen
Tekst: Dorine Wiersma
Muziek: Dorine Wiersma
Uitvoering: Dorine Wiersma
“Het was februari 2008, ik was vier maanden zwanger en liep door Utrecht. In een kiosk zag ik de eigen glossy van Heleen van Royen liggen. Proud To Be Stout heette dat ding. Ik ergerde me al een tijdje aan de manier waarop zij zich profileerde en onder invloed van die vervelende zwangerschapshormonen zal het allemaal nog net een stukje erger zijn geweest. Dus ik pakte het blad en bladerde het vluchtig door: met een gigolo mee, geborduurde porno… Ja hoor, ook dit keer ging het maar weer over één ding. Ik vond dat ik daar toch een keer iets over moest zeggen in een lied. Voor een tientje kocht ik het tijdschrift.”
Om te lachen
“De Gelukkige Huisvrouw heb ik met plezier gelezen. Het volgende boek van Heleen legde ik walgend aan de kant; een treurig verhaal over een ontsnapte huismoeder die alleen nog maar met neuken bezig is. Ik begrijp gewoon niet waarom dat allemaal zo op de voorgrond moet. Na het doorploeteren van de glossy had ik de basis van mijn lied. Op internet zocht ik op wat Heleen verder allemaal nog had uitgespookt. In een kritisch lied moeten de feiten natuurlijk wel kloppen, al ben ik in mijn opsomming ook doorgeslagen in de overdrijving. Uiteindelijk moet een cabaretlied wel om te lachen zijn. Muzikaal heb ik er een eenvoudig nummer van gemaakt. Een slagje, wat boerderijakkoorden en dat is het wel. Simpel en leuk.”
De Wereld Draait Door
“Ter promotie van mijn theatervoorstelling Rustig Blijven, mocht ik één minuut optreden in De Wereld Draait Door. De redactie had voor het lied over Heleen gekozen en wist precies welk deel ik moest zingen: ‘het grofste stukje graag!’ Zonder inleiding en dus enigszins verminkt is het lied de huiskamers ingeslingerd. Aan de andere kant: de cameramannen deden het in hun broek van het lachen en in mijn inbox zaten die avond honderdtwintig mailtjes. Blijkbaar had ik een open zenuw geraakt.”
Totaal verrast
“Uiteindelijk was Stoute Heleen het meest opvallende lied in mijn voorstelling. Ik had echter nooit verwacht dat ik er de Annie M.G. Schmidtprijs mee zou winnen. Ik was totaal verrast. Het is gewoon een hele gave prijs, die veel voor mij betekent. En voor mijn ouders was het het moment waarop ze wisten: ‘het komt toch nog goed met Dorine’. Al met al heb ik een lange en grillige aanloopperiode gehad en mijn vader en moeder hebben mij altijd gesteund. Daarom staat het gewonnen beeldje nu bij mijn ouders thuis. En ik ben ook niet zo goed met spullen; altijd bang dat er iets stuk gaat.”
